WiFi

Met dank aan Frank Osinga van Zwave!

Als communicatieadviseur moet ik vaak ingewikkelde of complexe materie zo simpel mogelijk uitleggen. Ik ben dan ook altijd op zoek naar metaforen, vergelijkingen die mensen begrijpen om zo het verhaal duidelijker over de de bühne te krijgen. Voor het mediumschap gebruik ik altijd de metafoor van de wifi -Anita noemt het altijd de mannelijke uitleg- en die maakt het voor mij begrijpelijk, daarom deel ik die graag met jullie.

Afgelopen vrijdag was ik in Velp bij Harmonia Arnhem voor een demonstratie mediumschap. Er waren een aantal mensen die hier voor het eerst waren. Dus vind ik extra belangrijk om uit te leggen wat wij als medium doen. Ik vroeg daarom aan de zaal -er waren veel oudere mensen aanwezig- wie er naar de radio had geluisterd vandaag. Er gingen meerdere vingers in de lucht. “We hebben dus allemaal radiogolven om ons heen. Alleen zien we ze niet, horen we ze niet, voelen we ze niet. Maar we weten wel dat, als we de radio aanzetten, deze radiogolven ervoor zorgen dat we de favoriete muziek of interessante discussie kunnen volgen.” Iedereen knikte. “En wie heeft er vandaag gebruik gemaakt van zijn mobiel?” Alle vingers de lucht in. “De informatie die we daarop krijgen, komt binnen via een mobiel netwerk of Wifi. Die zenden golven uit, alleen horen we die niet, zien we die niet en voelen we die niet. Maar we weten wel zeker, dat ze er zijn.” Ik zie verschillende mensen knikken. “En zo is het met overleden dierbaren ook. Als een dierbare overlijdt, ontdoet die zich van het fysieke jasje, maar de ziel blijft -net als radiogolven en wifi-signalen- altijd om ons heen. Alleen zien we het niet, horen het niet, en voelen we het niet. En als we wel iets voelen, dan zeggen we altijd dat we ons dat maar inbeelden. Maar waarom vinden we het bij radiogolven en wifi-signalen heel gewoon, en bij overleden dierbaren niet? Juist, omdat we met een overleden dierbare veel gevoelens hebben, emoties van verlies, rouw, verdriet, gemis, want fysiek zijn ze er niet meer. Maar ze zijn wel altijd om ons heen.” De mensen in de zaal knikten. “En wat doet een medium dan? Ik ben vanavond het radiootje, het Wifi-apparaat. Ik vang de ‘signalen’ van overleden dierbaren op en geef die door aan jullie. Dat is wat een medium doet.” Het werd een mooie avond in Velp.

De kunst van mediumschap is om die signalen, die golven steeds beter en duidelijker te horen, zien en voelen, en om ze te leren vertalen. Het is geen telefoonlijn die we hebben, was dat maar waar. Je moet dit dus heel veel oefenen. Zoals het leren van een taal. Maar we zijn er wel van overtuigd, dat iedereen het vermogen heeft om dit te leren. Mocht je dit zelf willen ontwikkelen dan kun je hiervoor een opleiding volgen. Uiteraard bij Zwave!

Hartelijke groeten,

Frank Osinga van Zwave!